4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1332
Okunma
Verdiğin her ezadan bir tohum attın da içime;
Yermelerin zifire buladı ümitlerimi.
Şimdi birleşmiş parçalardan tutan yüreğime;
Söylesene bir özür deva gelir mi?
Yaşamayı delice isterken ölüm zikrim oldu,
Kendi sevdam kalbime hançer oldu,
Şimdi anlatsam sana ne fayda;
Aramızdaki duvarlar çok ırak oldu.
Ayyuka çıkmış inançsızlığın her gün keder bana,
Vurduğun tokatlar artık acıtır sanma.
Kalbim.... hep! affeder ama;
Dil yarası desem bir başka cefa.
Bak ömrüm bitiyor şimdi son demindeyim,
Burada inkar yok bu tek tesellim,
Benden yana haklarım helal olsun,
Şimdi pişmanlıklar seninle sevdiğim......
5.0
100% (1)
Cevap Yaz