9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1478
Okunma

........................................
ne zaman
öyle yaramaz
öyle güler yüzlü bir afacan
konuşmaktan, soru sormaktan bıkmayan bir yumurcak
ya da
kendi halinde bir çocuk görsem
ah nerede çocukluğum derim
kendi kendime
kendimi yer
saatleri durdurmak isterim
çocukluğuma gidince
sahip oldukça çoğalmasını istediğim oyuncaklarımı
sabah ışığıyla geceyarılarına kadar süren oyunlarımı
hatırladıkça
özledikçe
çamur içinde bata çıka geçen küçük ellerimi
minik avuçlarımla topladığım misketlerimi
vurdukça sopasına güçlendiğim çelik çomaklarımı
annemden dinlediğim kürtçe masallarımı
babamdan gizle(n)diğim mavi akşamlarımı
ahlar
ahlar çekerim
ah ah ne çabuk büyüdüm
ne hızlı sıyrıldım çocukluğumdan
derim
ben çocukluğumu bulmayınca yanıbaşımda-n
.........................................
Mehmet Selim ÇİÇEK
15 Kasım 2009,,,
Mardin