2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1777
Okunma
Dışarıda kar başladı
kimbilir hangi trende
hangi sevgili / sevdiğini yolcu etmekte
her sözcükte bir liman dağıldı
bulutlar aktı gitti yaşadığım iklime
aynı hüzündü gördüğüm
öylesine tanış öyle derin
sensizlik seni düşündürüyor
hüznümün bitmeyecek akşamı
aşkın kanayan yüzü bu
adının bittiği yerde virgül koymayacağım
seninle bütünleniyor bir yanım
bir yanım tükeniyor özlemle
kaç imgenin ipini çektim darağacında
sevgiyi yaşamak isterken
yaralandım ürktüm
yalnızlığımın sularında hayalini yüzdürüyorum
ürpertiler içindeyim
fırtınalar girdi uykularıma
bu belki bir günün solgunluğu
belki yıllar sonra gelen yeni bir sayıklama
bitmeyecek içimdeki çöl susuzluğu
duyguların dokundu duygularıma
şimdi içimde iki şehir
biri yalnızlık yüklü ötekinde
sensizlik ve gidişinden kalan boşluk
koyu bir zehir
koruyorum köprülerden
geçerken yıkılacak diye
geçeceğim elimi tutacaksan
özleyeceksen beni
öylesine özledim ki özlenmeyi
geceyi yeniden sevdim
seni bende bıraktığı için
sana gelmenin dönüşü yok
her şarkı seni bana taşıyor
kendimden taşıyorum
sözcükler taşıyamıyor bizi
özlemine sığındım orada yaşıyorum
canımda seni duymasam
kör kuyuya düşeceğim
bir daha yalnızlıkla barışacak gücüm yok
sevgine sarılıyorum içim üşüdükçe
bir çocuğun hüznüyle
seni sevmek yaşatıyor beni
sende kaldım gidemem ki
Gülderen canyurt