Türk Kadını!

Sakın hor görme sakın Türk Yiğidi,
Sana Allah’ın lutfu! Türk Kadını verdiği

Tarihte yok bir daha eşi benzeri.
Vakurla dikilmiş omzda top mermisi.

Binlerce sevdası gönlün de gizli,
Mahçup! Ar namus tevazuda birinci...

Şahmer şahmer açılmış tarlada eli,
Yüksünmez,çalışır sırtında bebeği...

İki büklüm sırtında yük! Kader mi çekecek
Öndeki ne? Erkek mi? Eşşeğe binmiş Eşşek! ...

’’Onlar sizin ziynetiniz ’’ der de İlahi
Sorarım hangi ziynet; yeryüzü incisi?

Bakma sen onun uysal durduğuna,
Ocağına,evladına,aşkına,Vatanına.

Sefil! Hele bir dokun dokun da gör,
Kadınım! Parçalar Vallahi eder kör.

Hürmet et başının tacı olsun,
Utanma değeri yerini bulsun.

Her nereye baksan onu görürsün
Er’inin ardında yaşar ve ölürsün...

Bilsin değer vermeyen cahil’i-cüheyla,
Ebedi arkadaşı dostudur Hz. Fatıma.


Ey Türk Kadını! ...
Önünde coşkuyla eğildim senin,
Hatalarım varsa bağışla,af edicisin.

Semaya yazdırdın iffetini adını,
Elleri öpülesi Kahraman Türk Kadını...

Bilge Göksel