Çığlıkla sonbahara yürüyen aşk yolcusu;
Bir nefes dinleneyim, uzat bana gölgeni..
Çölden susuz ruhumun, hassas ince duygusu,
Umutsuzca yıllardır, bekledim inan seni....

...


Çok ılıman bir iklim, buldum ben sözlerinde;
Hasret kaldığım aşkın, ışığı gözlerinde.
Sanki sihirli değnek var gibi ellerinde,
Gel dokun yüreğime, büyüle n’olur beni..

..

Sessiz sakin bir liman gibi seni beklerken;
Fırtınalardan kop gel, gün ışığınca erken.
Sonbaharda bu yürek, ara sıra teklerken,
Buldu mu senelerdir, kendini bekleteni?

..

Karanfil kırığı düş, gecede dizi dizi;
Keder ve acı dolu, ömrümün her bir gizi.
Dalıp git gözlerime, sil bende kalan izi,
Son bulsun bütün derdin, sende doldur çileni...

...

Kış gününde kalmasın, üşümesin yürekler;
Hayaller hasret dolu, kor ateşi körükler.
Şimdi seven bu gönül, vuslat yolunu bekler,
Süzül gel bu hayatın, sen ol en son güleni...



ESRA DEREL

07.11.09-İSTANBUL

Şiirime sesi ile güzellik katan Kalimera’ya gönülden teşekkürler..ESRA