Yüreğimi buğulayan rüzgarın sesi
Halimde silinmeyen bir imge olarak bıraktığın ezgisi
Alıp götüren zaman türabında ruhumu okşayan şevki muhabbet abideydi

Her ne kadar nedensizliği ansam
Halimde uhdeleşen gerekçeleri sorgulasam haklıydın
Saklı bir zamanda ve gönlümün sayfasında anlamlaşan bir bahtı sabahtın

Ne solgunlaşan umutlarım vardı
Ve ne de hicran sürur toprağımda hazanlaşan sanattı
Zihnimin serabında ve kalbimin bahtı baharında şevkin haz sağanağıydın

Sükunetim nameler yazamıyor
Dirliğimde anlamlaşan sessiz çığlığımı kim duyuyor
Nazarım ufuklardan yoksun, mezarım umutlar dirliğinde fevkalade masum

Ha ne olur sessizliğinde bir duy
Edebin birliğinde ve kalbin dirliğinde naifleşen huy
Hasretin nefesiyle ve sukutun telvesiyle ruhumda umut içinde anlamını bul

Teslim ederim hakkıyla sefilliğimi
Edebe muhtaç fakirliğimi ve halinde anlamlı zarifliğini
Bir hamiyet göster ve nefesin sağanağında niyazınla halimde ülfetini göster

Sorma artık anma tarumar halimi
Yabanlaşan kalbi ahvalimde mahzun hicran nefeslerimi
Esen ahengin güzelliğini,sessizlik bestelerinde kaybolan aczi yet keyfiyetimi

Hakkındır sürur senindir bilirim
Lakin ahvalimde sancılar içinde mahzunlaşan nefesim
Kifayetsiz satırlarda ve hüznün bağbozumunda gözyaşlarıyla himmet bekler

Sen zaten nefesinle ahu revansın
Kalbin cenahında anlamını fevkalade koruyan meramsın
Yad ellerin tenha köşelerinde ve insan seli misali akan manzaralarda şevksin

Her yanım karanlık namına yalnız
Ruhum ayaz içinde artık her nereye baksam çok anlamsız
Aşk seninle ulviyete açılan bir bahtı, kulluk hilmince anlamlaşan yüce sanattı

Artık ne çare fevkalade yoksunum
Hikayeler ikliminde hazanla anlamlaşan sureti saksıyım
Öğretiler içinde, idrak ikliminde meraksızlaşan nazarın hamiyetine muhtacım

Kalbim sahibiyle vuzuha eriyor
Vesileler dirliğinde zarifliğinle edebin şevkiyle nefesleniyor
Hakkın teslimiyetinde ve ruhumun kefaletinde artık kalbim lekeleriyle yüzleşiyor



Mustafa CİLASUN