Sensizlik;
Adı üstünde sensizlik.
Küskün bir surat kasılması,
Gözlerde dakik gözyaşları,
Terk etmeyen bir sigara efkârı,
Bin bir çeşit “ne olurdu”,
Sensizlik adı üstünde; sensizlik.

Ben; benim ve senin bildiğin
Hayta çocuk değilim artık.
Damar, damar,
Sensizlik doldu her yanım.
Ve taştı ve kayboldu,
Bütün geçmişim!
Ne çocukluğumdan bir eser,
Ne bir iz kaldı delikanlılığımdan.
Artık komik gelmiyor yaşamak!

Koftiden bir efkâra yenik düştüm sanma
Boylu boyunca sensizliğe serildim.

Sensizlik adı üstünde; sensizlik.
Sonu olmayan romanımın,
Ana teması, önsözü
Nedeni meçhul bir intiharın,
Özel teşebbüsü
Her kavşakta “U” dönüşü yapan
Yabancı, yalancı bir minibüsün,
Ehliyetli canavarı
Mizahi hikâyelerin dramsal düğümü,
Çözümsüz bir labirent, sensizlik.

Seni özlememle başladı her şey.
Bencil düşlerimin,
Bizcil olmasıyla sürdü.
Kızdıkça arttı,
Kıskandıkça güçlendi.
Sonbahar yaprağı gibiydi ayaklarım
Üflesen, yığılacaktım olduğum yere,
Üflemedin.
Sarılsan kollarında kalacaktı bedenim,
Gitme demedin.

Kırık bir çay tabağına erimiş,
Fukara bir mumdu arzularımız.
Konuşamazdı!
Konuşamazdık!
Konuşamadık!

Ve şimdi;
Kalbimde bir mum eriyiği,
Gözlerimde, bitmez tükenmez halisilasyonlar
Ayaklarımda, oralardan kalma bir lanet
Burnumda, titrek ürkek bir bedenin,
Nazlı kokusu
Adım boyu, gün boyu, rüya boyu
Deplasmandayım.

Cılız bir efkâra yenik düştüm sanma,
Boylu boyunca sere serpe
Sensizliğe serildim.

Sensizlik işte adı üstünde,
Direnemezdim direnemedim.