Anlayıp, dinlemez basar karayı
Düşünüp hesaba, vurmaz kendini.
Hemen uzaklaşır açar arayı
Bir de başkasına, sormaz kendini.

Beş yılda kapıya gelene kanar
İsteneni yapar sonra da yanar
Tatlı palavrayı gerçektir sanar
Teraziye çıkıp, tartmaz kendini.

Memleket bizlerin hain olunmaz
Birliği bozana, geri kalınmaz
İyi düşünmeden sözler salınmaz
İpin ucundadır, sarmaz kendini.

Ortaya laf etmek dillere kolay
Açık veren olur düşmana alay
Dün oy verdiğine ediyor kalay
Hesap çarmıhına, germez kendini.

Ona, buna derken yalama olduk
Hepsini suçladık sahipsiz kaldık
Haksız üste çıktı haklıyken yıldık
Yeniden toplanıp, dermez kendini.

Bulanık sularda balık avlanır
Derman olasıya insan tavlanır
Gider yıllar yılı kalan kavlanır
Şu insanoğlu bir, sermez kendini.

O, bu yaptı dedik, bizler ne yaptık?
Devlet mallarını birlikte kaptık
Hak yol varken bidat yollara saptık
Dursunî’yi görür, görmez kendini.

DURSUN YEŞİL