Söylerdi annem manisini.
Dinlerdi Hüseyin ninnisini.
Güzel sözlerdi bunlar.
Özlem çekerdi ahlar.

Özlem duyguları yaşar içimde.
Dedelerimin doğduğu yerlere.
Hanya, Kastro dolar gönlüme.
Girit özlemi vardır yüreğimde.

Dedemde, ninemde vardı ahlar.
Annem, babamda akardı yaşlar.
Manilerde yaşanırdı duygular.
Anamdan aktarılan bende kaldı yadigar.

’Ah Giritim karanfilim (A Kritimu karafilim)
İyisin - - - (Kalise pelomenimu)
Hertarafı dolaşsamda teksin (Yirutriyiru yasemna)
Özel süslemelisin ’ (Anti stolizmeni)

Ahlar, vahlar kalmadı artık.
Özlem gidermek oldu başlık.
Vatan oldu Antalya.
Uzak kaldı giritli konuk.

Türklüğüm kalır içimde.
Geçmişten gelen güçle.
Türkiye vardır yüreğimde.
Hepsi geride kaldı geride.

Vatanım belli yeride.
Girit özlemdir görmede.
Ben, sen mutluyuz birlikte.
Türk, Yunan kalsın ülkelerinde.

Bak gör Dünya halimizi.
Yerinden, yurdundan göç eden insanları.
Savaş değil, barışla yürünsün.
İnsanlar çılgınlıkla vurulmasın.

Acı oluşmasın göçlerde.
Savaşlar sussun insanlık dilinde.
İnsanlar otursun yerlerinde.
Dünya vatan kalsın belleklerde.

AKILLI.H.
23EKİM2009