Terke bıraktığım sevda başımı kemiriyor,
Yüreğimi vazgeçiremiyorum senden.
Sesim dilimden kaçıyor, anılar geçerken gözlerimden.
Zamanı koparıyorum her gün takvimden,
Ömrümü yıllara vererek rehin.

Yolumun sol şeridinde çıkmasydın karşıma,
Gözlerim takılmasaydı yüzünün farına,
Yapmayacaktım sekiz de sekiz hata,
Bu sevda beni kötü yaraladı anlasana!

Bana hayatı leylekler mi getirdi sevgili!
Seni yaratan yaratmadı mı beni?
Bilirim senden biraz daha deli.

Yine hayallerimin hapsindeyim,
Haramiler yağmalıyor sözlerimi!
Kekeme dilimi zorluyor adın,
Gözyaşlarım karışıyor sevdamın kanına.
Mürekkep de durmuyor artık,
Kalemde durduğu kadar sakin;
İsyan ediyor parmaklarımdan duygularıma.
Konuşacaklarım bitse de sana,
Yazacaklarım bitmiyor sevgili!

Bıktım usandım ayrılıklardan,
Acıdım yalancı dostluklardan,
Aklımın ucuna verdim kurşunu,
Vuracağım sensizliğimin şakağından!
Seninle düştüğüm yalnızlığımın,
Bir ses duyumu ömrü var,
Ne olur ses ver pusundan.

Gözlerinden giremedim kalbine,
Kalemimle gireceğim son kere,
Başarabildiğimse, yine başaramamak!




Hafize Hanaylı