Çabuk,çabuk ilerlerken hüzün
Dedim yolun nereye
Az hele sakin ol dur
Sorma dedi sorma
Varya benim düşmanım umut
Başlamış çalışmaya
Büyük küçük herkesin yüreğinde
Halbuki ben onu taşıyan
Kaç kişiyi yok etmiştim
Kaç yoksulun ekmeğine
Umutsuzluk yağı sürmüştüm
Yıllarca nasıl unutturmuştum

Hadi ordan dedim
Umut nasıl unutulurmuş
Bana sorma dedi
En iyi senin halkın bilir
Yıllardır nasıl unuttuklarını
Umut yok diye uyuduklarını
Git onlara sor
Neyi üretiyorlar ne tüketiyorlar
Hepsi birlik olup
Hazır’ı yiyorlar
Şimdi de duydum ki
O gelmiş
Hayel ile birlik olup
Gündem değiştiriyor
Olmaza uyup kafa karıştırıyor

Korkma dedim korkma hüzün
O senin gibi kalıcı değil
Ara sıra bazen uğruyor
Gündem belirleyip sonra gidiyor
Halk biri birini yerken
O uzaktan gülüyor
Akıl yokmu sizde diyor
Anlayacağın hüzün
Korkmana gerek yok
Herkes seni miras bilip saklıyor
Umut’da hiç kimse sahip çıkmıyor
Kiymet bilmez elinde yok olup gidiyor
Bedelini de yoksullar ödüyor.