dağ yalnızlığı düşlerim vardı

beyaz kanatlılardı hepsi

silahların gölgesinde büyürlerdi

ne zaman gece olsa boğazımda düğümlenirlerdi



hep açıp kapıyorum gözlerimi

mehtap allı pullu lalelerle bezensin diye

ve topluyorum günah tohumlarını

elleri kirli medeniyetin elinden

yıkıyorum mescid-i aksanın gözyaşlarında



göz hapsi adı barış olan kurşun yüklü bakışların hepsi

ne sevdalı yiğitler kırmızıya boyandı bu uğurda

ne gözyaşları kınaları yoğurdu eller boş kalınca

kurdun yüreğinde kaçkın yürekli masumiyet

satılığa çıkarılmış gelin pazarında



en koyu ayrılıkları yaşadım /günbatımında

ellerde umut,gözlerde hasret

kalplerde aşkla eğildik adem-i başlangıçlara



ölmek en çok aşka yakışırdı bu uğurda/öldü de

beklemek en çok sevgiliye yakışırdı bu uğurda/bekledi de

yas tutmak en çok analara yakışırdı bu uğurda/tuttular da

ve ağlamak en çok yagmura yakışırdı bu uğurda/ağladı da



şimdi ma-vi-ce öpüşmeler var semada

gökkuşağı merdiven oluyor tüm ayrılıklara

ve vuslat son buluyor

feza da /gül kokulu nidalarda...



selçuk bozdağ/2009