Varoluşla başlar bu yaşam
Çoğu engebeli olsa da gidişin
Çakıl,diken, bazan da gül dolusu yollar
Acıtır,incitir gülde olsa kanatır dikenleri
Biliyorum! adım attığım her yer uçuruma çıkıyor
gözümü kırpmadan yaklaşıyorum uçurumlara
Korku yer etse de küçücük yüreğime
Korkusuzca sevdiğim senden,
Korkulu düşlerle vazgeçiyorum
Sen,daha dün tanımışken beni
Sahiplenmek istiyorsun,
Ben, bense dikenli çalılardaki ardıç kuşuyum
Ruhumdaki özgürlüğü alamazsın ki avuçlarına
Sen, sen ki kıskanıyorsun bendeki beni
Oysa ben kimselerin değilim ki
Sevdiysem bir tek seni
Oysa sen, tutmak isterken incittin
Özgür kanatlarımı
Şimdi yaklaşmak uçurumlara,
Kırık kanatlarımla uçmak için.
Öleceğimi bile bile atlamak sonsuzluğa
Ama bir can kaç kez ölebilir ki,
Ben,yaşamsızlıklar içinde zaten ölmüşüm
Ha var ha da yok say beni
Girmemiş kabul et hayatına
Binmişim rotasız bir gemiye
Nerede demir atarsa, orada ineceğim
Bir bekleyenim olmayacak oralarda
Biliyorum,
Bir barınacak yer arıyorum
Bir sıcaklığı olsun yeter
Kapısı ve penceresi olmasın istemem
Sıkar beni daral kapılar
Sıkar puslu pencereler
Sadece yalnız kalmak istiyorum
hiçbir sevda böyle başlamamıştır biliyorum
Nefes alamıyorum,korkuyorum
Seni yitirmekten, seni üzmekten
Sevginin hüsran olmasından
Camlar gibi kırılmandan korkuyorum
Asi yüreğime kimse sahip çıkamaz benim
Yılkı atları gibi
Hep rüzgara koşan
Kementlerin değmediği
Özgürlüğün gemlenemediği
Asi bir yürek ateşiyim ben

22/10/2009
ÇAMLIGİL