Bir yüreğin vurgunu,
Bir saatin tik takı,
Vurur can evimden zamansız...
Sevda denen şey
Birkaç kez uğradı bu kalbe...
Birkaç kez sallandı depremde
Bir kaçında yıkıldı...
Sarmayı bildi yaralarını
Küllerinden doğan bu yürek...

Çok acılar çekti,
Çok hüzünlere yattı gidenin ardından,
İmkansızlıkların arkasından koşmadı
Kitabında yazmazdı bu yüreğin,
Gitme kal demek gidenin ardından ...

Aşklarımda ihanetim olmadı hiç,
Yazılmadı yüreğimin hiçbir sayfasına
Bir aşkın devamında ikinci bir aşka yelken açmak...
Delikanlıca yaşamaktı gayesi
Öyle de yaşadı
Ve hep öyle yaşayacak...
Ve dürüst olmayan aşkları
Bu yüreğe hiç almadı, hiç almayacak...

Hep sevdim,
Hep sevildim,
sevdiğim biri aile baskısına dayanamadı
Mezhep ayrımından oldu
İlk ayrılığım
Sanki doğarken bu ayrımı ben istedim...
O da eridi ayrılığın ardından
Ben de eridim...

Liseden aşklarım oldu,
Herkes bir taraftandı,
Ben de bir Devrimciydim...
Güzel bir kız sevdim
O da beni çok sevdi
Çok mutluydum...
Bir devrimcinin aşkı olmak kolay değildi
Vurdular kahpe bir kurşunla onu
Toprağa savruldu gülüm...
Ardından ben de savruldum...

Onu bir başka sevdim,
Saçlarına hep buketler yapar
Yanaklarından öperdim...
Gitti öteye ah o gonca gülüm,
Ben o gün öldüm
Her gün gömüldüm...
Rüzgarla yağmura karışıp
Yağdı kirpiklerim....

Benim aşklarım hep hicazkardı
Yüreğime akan nağmeler
Beni bir başka yakardı...
Bir keman sesi duysam,
Gözlerim yağmur dolardı
Bir dokunsa biri hazırdı
Hemen yağardı...

Ah be aşklarım
Biriniz kemanın tellerine ,
Diğerleriniz hep bir şarkının
Mısralarına düşersiniz,
Dinlediğim her şarkı
Yüreğimde hep bir anıyı sızlatır...
Her bir şarkı birinizi hatırlatır.
Unutmadım sizleri
Nostaljik duygularım hep sizi bana anlatır...


Devamı var

Kazım Doğan