Hep karalar giymişsin mısralar öyle diyor,
Bitsin artık bu hasret, beyazları giy de gel.
Senin için mor zambak, ak lale senin için,
Bitsin artık bu hasret, beyazları giy de gel.

Yüreğimde kan tuttu gecenin haki tülü,
Yıldızların altında dolaştım yarım ölü,
Sensin diye kokladım papatyayı, sümbülü,
Bitsin artık bu hasret, beyazları giy de gel.

Geldi hazan mevsimi, çöktü gönül sarayı,
Merhemsiz saramadım müzminleşen yarayı,
Bir gün bile istemem giyme sakın karayı,
Bitsin artık bu hasret, beyazları giy de gel.

Bensiz ne yapıyorsun şimdi gittiğin yerde?
Bıraktığın o ateş, derman olmadı derde,
Külümü göğe savur, bir yol halimi gör de,
Bitsin artık bu hasret, beyazları giy de gel.

Şimdi güller matemde, goncalar boyun büktü,
Yoksun diye her akşam içime kasvet çöktü,
Yosunların üstüne şebnem gözyaşı döktü,
Bitsin artık bu hasret, beyazları giy de gel.

Her an, her gün, her gece, sökün etti umutlar,
Hüzünlü ağlıyordu yağmur yüklü bulutlar,
Benimle boyun büktü bahçemde karadutlar,
Bitsin artık bu hasret, beyazları giy de gel.

Umuda bel bağladım geleceksin diyerek,
Duvardaki resmini okşayarak, severek,
Bir yanımı kaybettim aşka boyun eğerek.
Bitsin artık bu hasret, beyazları giy de gel.

Kurşun gibi eridi gözlerimdeki aklar,
Sensiz girdaba döndü girdiğim tüm sokaklar,
Seni bana vermedi tan sarısı şafaklar.
Bitsin artık bu hasret, beyazları giy de gel.

Rabia BARIŞ