BiR GüN DaHa BiTTi,BuGüN De KuRŞuNa DiZiLDi...!

Bir gün daha bitti sensizliğe dair
Mahkumluğumun dördüncü günündeyim
Yokluğunun ise kodesinde...
Nereye atsam kendimi bimiyorum,
Daralıyorum..!
Bulunduğum boşluğa çaresiz sarılıyorum
Bir teselli arıyorum zamanın her aralığın da
Gözyaşlarım ellerimde yakarıyorum
İsyanlarımın içine her geçen gün yenisini ekliyorum
Cevapsız soruların içinde dolanıyorum
Bıktım...!
Yaşamaktan nefes almaktan her güne senin yokluğunla başlamaktan bıktım...!
Hani seni görmek geliyor içimden de göremiyorum ya
Hani sesini duymak istiyorum da duyamıyorum ya
Her defasında titreyen ellerimi telefonun tuşlarından çekiyorum ya
Haddinden fazla sıkıyor beni
Offffff değip bağırmak geliyor içimden...
Bom boş çereçeveleri kırmak geçiyor çıldırmışcasına
Lanetler yağdırmak geliyor herşeye
Kadere yazgıya adı herneyse...
Gelmişime,geçmişime
Özledim,özledim be sevgili...!
Hem de nasıl özledim bir bilsen
Daha kaç gün oldu ki yollarımızı ayıralı sanki
Bu ayrılıkta ne kadar sevdiğimin bir farkına varabilsen
halbuki varlığunda dahi bir saniye sensizliğe tahammülüm yokken
Şimdi sensizliğin apaçık ortasındayım
Bir girdap içersinde yoğrulmaktayım
Çare olacağını bilsem sökeceğim ellerimle yüreğimi
Vuracağım bedenimin sol yanından seni
Yok edeceğim senden bana kalan herşeyi
En başta düşlerimi..
Kulağımda her dakika çınlayan sözlerini
Kahretsin
Kahretsin olmuyor varmıyor ellerim
Acı ile yoğrulmaya razı yüreğim
Seni seviyorum diye haykırıyorum
Sesimi duyurabilecek yol arıyorum..
Yüreğine dokunmak için ,yüreğimi koşturuyorum
Ağlıyor,ağlıyorum.
Seni unutmayacak,unutamayacak kadar çok..
Seni sensiz yaşayabilecek kadar çok
Ömrümü sana adayacak kadar..
Sadece rüyalarda buluşmayı kabullenebilecek kadar
Tahammül edemeyeceğin kadar çok seviyorum sevgili
İşte işte sensiz bir gün daha bitti..
Ömrümden ömür gitti.
Bugün de kurşuna dizildi...

Feyza AKBULUT