Kütahya
Domaniç’te
Bir sabah vakti
Gündüz Alp’ın bir soylu eşi
O koca bir Türkmen anası Hayme Ana
Dem vurur çağlara
O ak topuklu bir küheylan
Karakeçili aşiretine oldu gelin
Bir evlat doğurur güzel vatana
Hayme Ana, Devlet Ana

Domaniç’te
Bir öğle vakti
Erişir muradına Hayme Ana
Mutlu olur Ertuğrul Gazi
Yarınlara bir güneş doğar
Ve de kucağında Osman Gazi

Domaniç yaylasında
Bir ikindi vakti
Yankılanır dağlarında bir ezan sesi
Güzele, doğruya, barışa, kardeşliğe
Davet eder herkesi
Domaniç’te
Bir akşam vakti
Domur Köyü’nde Mızıkçı Ağacı’nda
Kurulur bir koca salıncak
Küçük Osman eğlensin, yatsın diye
Muştu verir çağlara kucak kucak
Yer bayrak, gök bayrak
Alın teri, göz nuru
Koca bir devletin
Parlayan yıldızı ve gururu
Hayme Ana’nın yüzleri ak mı ak
Bir başka otağ, bir başka durak..

Abdülkadir Güler Sarızeybek Dergisi
Sayı:13, Eylül-Ekim 2004.s.12.