ve bir gün çıkar karşına bir melek
boğazına kadar yapıştırır hikayeni
ve başlar hüznün yediverenleri...




lafı uzatmaz,sokak aralarından geçerken zil takmıştır etekleri
hiç bakmamıştır sanki sevdalı,hiç görmemiştir ateşi
saç teli inceliğinde ruhu,körpecik bir bedeni
bir gece,ay karanlığa hapsolmuşken,bir melek yazar geleceğini..

tarih epeyce eskidi,kıskıvrak yakaladı devirlik aşkları
hangi kütükte birikiyor çoğalmaları,
dert ile bin katıyor renklerine,
gökkuşağı büyüklüğünde açılıp,kapanmaları


bir ses mi işittim dersiniz?
yok o ben değilim
sizsiniz!

sus!
konuşma
bana bir şeyler söylermiş gibi geveze durma akşamlarımda

granit şehirlere vurdur kasvetli gidişlerini
gelişlerini bekar caddelerine
ben süzmedim sekerek koşmalarını
görmedim,duymadım bir gün çıkıp geleceğini

ama bir gece gördüm onu
ay ışığı vurmuşken odama
bir melek,gözleri âmâ olmalı
sanki anlatırken seni bana
unutmuş yaptıklarını

hazandı sanki
peşimdeki kahır
senin öykün bir varmış
bir yokmuşlardan
anlatır bir melek
üçüncü rengi sağır