3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1140
Okunma
En çok
kendimin kendine ihanetlerine takıldım.
Aklımın nafile cinnet direnişlerine.
Ruhum giderken dünyanın tüm mimozalarını
volkanik dağların kraterlerine dikmeye
küçücük bir dile
nasıl hükmedemez insan
koca bir bedende?
Zehirlidir dilim…
Ben onu
kendime bile farkettirmeden
tüm yemişlerin güzelliğine inat...
Baldıran otuyla besledim.
Ve
İşte bu nedenle talimatı dilimden alır da
hüzün tetikçisidir ellerim.
Artık yeter...
Kanlı ellerime yakışmaz ezgiler.
Ben
bu ayarsız
kendini bilmez
hafif meşrep dilin azınlığını,
zindan taslarına kulp yapmalıyım…
Ve gidip, sevda şehrinin
O dut ağacının dibindeki kırmızı kiremitli eve…
Suskunluğun daniskasına iltica etmeliyim.
Ahmet ARIK
19 Şubat 2008
Memleketim
5.0
100% (2)
Cevap Yaz