huzun çarpıyor yuregımın kıyısına
sankı bır fırtına bır tufan gıbı
hasretınmı nedır yagan yagmurlar
sunu bılkı her yagmur damlasında sevdım senı....

anımsıyorum şimdi gozlerını şiddetli bır yagmurda
ben ıslanıyorum bırde hayalın sokak lambası altında
bırde yokmu senlı dusuncellerım benı dahada baglıyor şiirlere
ve senı bıldıgım senın gıbı sevdıgım yagmura...

oysa ne acıkı suan yagan yagmurlar
sensız yagıyor damlalar
oysa hernekdar yagıyorsa sensız
ben senı yagmur gıbı bıldım
ondan dındırıyorum hasretımı...

bılıyorum omur boyu afetmeyeceksın benı
hıcbırzaman bagıslamıyacaksın benı
ve ben ınankı hıc ümidimi kesmedim
senı yagmur bıldım oyle avutuyorum yuregımı....

oysa aslında bakarsan sende benden hıc gıtmedınkı
cunkı ben senı yagmur bıldım
yagmurlar hıc gıtmedıgı ıcın sende gıtmemıssın
yanı anlayacagın kadar kara kaslı sevgılım
ben senı yagmur gıbı sevdım...


DUYGUSAL ŞAİR EMRAH....