SEVDAMIZIN LEHÇESİ

Bir enkaz yığınıdır, yüreğimin bahçesi
Hüzünlü uyandığım, günümün sabahında
Dillerde unutulmuş, sevdamızın lehçesi
Girdaba kapıldığım, bir ömrün eyvahında

Örselenmiş bir kuşum, karıldı kanatlarım
Dizelere yazdığım, silindi sonatlarım
Şu an mevsim sonbahar, tükendi umutlarım
Savruldum rüzgârlara, gönlümün segâhında

Eğretidir yüzümde, muhacir gülüşlerim
Neşeyi, ayrılığa, karıştırır eşlerim
Hasretin zifirinde, gözlerini düşlerim
Yıldızların sustuğu, gecenin siyahında

Gökyüzün neden gri, kadim şehir Ankara
Ruhunun üstünde ki kasvet, yine çok kara
Yangınları yaşadın, artık huzuru ara
Siliniyor anılar, sensizliğin ahında

Terk edilen duygular, yolun sonunda bekler
Unutulan sevdalar, ömrün dününde bekler
Koptu, gönül dümenim, firkat önümde bekler
Hecelerim kanıyor, gözlerinin mâhında

Bir dem almadın gönül, günlerin çok durağan
Kalbin dayanmaz artık, eserken son burağan
Sıcak temmuz gecesi, kardır başıma yağan
Hazırlan sonsuzluğa, vuslatın dergâhında

Çaresiz kulken geldim, umudun kapısına
Hücre, hücre işledim, kalbimi yapısına
Aşkın suyundan içtim, bakmadım tapusuna
Kurtuluşumun gücü, gönüllerin şahında


Coşkun Mutlu / Hüznün Şairi

Hüzün hüzün hüzün....Kaderimiz bizim,
Hayatın boyunca yürüdükçe belli olur izim,
Bazen haksızlık karşısında tutmuyor dizim,
Hüzünlü uyandığım, günümün sabahında....HakanKURTARAN (Sağolasın dost)