Baş/kaldırı/m


Bu yürüş neye, neden bilirmisin sevgili
İçinde mahcubiyet barındırmayan duygularımda
Yaşadığım yüreğeme mi?


Baş/kaldırdım yalnızlığı/ma
Tüketirken nefesimi
Yıldız kaymalarına bağladım
Arda kalan tüm umutlarımı
Asıldım her bir düşüme
Bıraktım üstüne karanlığın
Ebced hesabında kayboldum
Yeniden bulmak için yalnızlığımı
Ve baş kaldırdım tümden bana


Mürekkebim damlıyordu çizgilerle titreyerek
Her bir resmedişti bende diz çöken tual
Çizdiğim alın yazım


Baş/kaldırdım yalnızlığı/ma
Sevda mevsimine düşerken aynalar
Resmime gülümsüyordu gölgelerim
Güneş doğuyorken ilklimlerime
Yıldızlar kayboluyordu aniden
Ressamın gör dediği kara lekeler
Kütükten düşüyordu zaman ilerlerken
Ve ben direniyordum benden sana


Yağmurlar yağıyorken yıkıyordu havamı
Islak mendilim gönye tutmazken iz düşümüme
Kanıyordum sevginde sana


Baş/kaldırdım yalnızlığı/ma
Gökyüzünün taşıdığı gölden bulutlara
Saçılır sevda tohumlarım
Meyveye dururken tüm çiçeklerim
Usuma meydan okur güller
Darmadağın olup dururken etraf
Savururdum yüreğimi senden yana


Zemheriler de karakol ayazları vururdu göz ucuma
Suskun düşen gönlümün cuşuna
Donuyordum sende kalarak

Baş/kaldırdım yalnızlığı/ma
Üşüyor sinemde yer alan dertler
Her biri bir diğerine dosdoğru yaslı
Sen gönül sultanımsın bakışları kara
Gözleri kömür çalan canan
Işıyorsun sokağımda,kaldırımlarım boş iken
Adımlarım avare düşer,yüreğimse çok hoş
Yaşıyorum seni yalnızlığımla sende



Kaybolurken şehrimde tümden mahlukat
Firaka katılmıyordu hicran ile sevdalar
Sadakat ile dönerken kader


Baş/kaldırdım yalnızlığı/ma
Karanlığın gündüze döndüğü seherde
Güneşe selam durur tüm gözler
Geceye dönerken akşamın kızıllığı
Sükunet uykusundadır bütün düşler
Ne hicrandır ne hüzün seni bulan
Yaşadığın haktır sana biçilen kader
Çekersin içine bir sevda ,bir aşk
Hoş geldin özgürce uçtuğum göğüme sevgili…
Hoş geldin fütursuzca ayak bastığım yere…
Hoş geldin direkt bana!

Yaşıyorken seni kendi yalnızlığımda yeniden…!

11-10-2009 hayrettin şahin