Yokluğun içimde, bir uçurummuş
Kırıldı kanadım, düşüyom annem
Meğerse firkatin, bahtımı vurmuş
Şimdi seni sensiz, yaşıyom annem

Bir ömür sevginle, yaşamak var’dı
Kışlar bile inan, senle bahar’dı
Matemli bir ayaz, içimi sar’dı
Şimdi yazda bile, üşüyom annem

O çocuk yok artık, o da terk etti
Seninle başlamıştı, seninle gitti
En güzel hikayem, ne yazık bitti
Şimdi rüyalarda, düşlüyom annem

Hakkı,hakikatı, sen öğretmiştin
Elmas düstürları, rehber etmiştin
Bir ömür yad edip, öğütlemiştin
Şimdi başım üzre, taşıyom annem

Sevgi servetimdin, dayanağımdın
Şefkat mabetimdin, sığınağımdın
Işık demetimdin, sağanağımdın
Şimdi köz misali, ışıyom annem

Sözlerin dünyama, ışık saçar’dı
Gözlerin güldü mü, hüznüm kaçar’dı
Her mevsim gönlünde, güller açar’dı
Şimdi yoksun kaldım, şaşıyom annem

İçimdeki sevgi, senden emanet
Saklarım kalbimde,etmem hıyanet
Kopsada başımda, kızıl kıyamet
Onunla her zoru, aşıyom annem
Şimdi seni sensiz, yaşıyom annem