Kaçıncı olduğu fark etmez kanıyorsa eğer
Ak göbeğindeki kirli ayak izleri
Boynundaki anlam tek bir gün silinmez
Gözlerin bırakmadıkça yıkamayı suları

Yüksel
Ey ıslak minarenin bıkkın sesi
Yüksel
Ellerini yere kaldırmış ısırgan çiçeği

Sen de soldun bak bu vakitte
Bu vakitte soldun diyorum bak
Hangi kente kitlenmiş ki ölmüş
Doğurganlığı bozulmuş
Suyu çekilmiş
Islanmış bir çuval gibi sindirilebilir kasıkların
Ve ellerin
Ne zamandır senin değiller

Kusmak ister miydin organlarını
Belki o anda bir kuş konardı kulağına
Kuşu alıp öğütmek ister miydin boşluğunda

Sen solgun kız
Unuttun ne varsa hatırlamaya dair
Mutluluk dediğin ne ki dedin
Ve çıkarttın omuzlarını astın askıya
Ayaklarını öptüm usulca
Parmaklarının arasında pas
Göbek çukurunda asit vardı

Belli ki yağmur yağmış bir zamanlar
Bir zamanlar bıraktığın bu kent senin için ağlamış
Sustur solgun yüzünü
Kalk yatağından artık
Çık balkona
Ey kız
Senin içindir ölmek vakti
Baktın ki kimse ölmüyor
Fırsat bu fırsat
Kır kemiklerini bulutlarla

Ruhi Esen