Ölü bir balığın ağzında buldum
kendi(m) öykümü.

"Senin bahtın Girit’li
Sevdiğin kadının saçlarında ege rüzgarı gizli.
Aşk tutuyor yüreğini, yıkanmış mintanını ipte tutan mandal gibi.
Bir rüzgarlık yapraksın, ağacım sanma.
Çıkar cebindeki hayatın adamını, bırak sulara.
Mutluluk benim gibi ölü bir balık olsa da üzülmez.
Sevinir, takıldığı için masum çocukların oltalarına."

Kayan bir yıldızın gözünde gördüm
kendi(m) göğümü.

"Bu gönül döğüşü, beyaz bir boğanın ölümü.
Sevdiğin kadının adı Ida dağından sana düştü.
Kül örtüyor çeliği, mitolojileri güçlendiren gizemli sözler misali.
Kandilini alevlemeyen ıslak kibritlerini ser güneşe.
Aşk benim gibi sönen bir yıldız olsa da üzülmez.
Sevinir, katıldığı icin masum çocukların karanlık oyunlarına."



Suskun bir sazın telinde duydum
kendi(m) özümü

"Düşer ocağa yanar bir dut dalı, odun yazgısı.
Yanmaz da varırsa bir ustaya, Veysel olur kalır adı.
Yol yiter ayak kalır, el tutunur semaya döneni döneni
Kuru bir kamışa can veren sudur , birde aşık bir neyzenin nefesi.
Seninde bağrın oyulu benim gibi geçmişle.
Aşk benim gibi suskun bir saz olsa da üzülmez
Sevinir, yankılandığına koskoca adamların ıslığında."

Sen ki Girit’lisin, gözlerim Ege olsa boğulmazsın
Sen ki yıldızlar ötesi ışıksın, yüreğimi aydınlatırsın
Sen ki yaşamın tutanağısın, bir dal gibi kırılmaz, gül gibi solmazsın
Aşk ikimizin uzağında kalsa da üzülmez
Sevinir, bir insanı bir insana biraz daha yaklaştırdığına









Bu şiirin Görselini aşağıdaki adresten izleyebilirsiniz:

artkayali.blogspot.com/