makam-ı sabâdan okunan ezanı Muhammedî
buhurlanıp uçuyor şehrin üstünde

sonra usulca serpiliyor
örtüyor yangın yeri gönülleri

şefkati
merhameti
öyle mutedil ki

küllerimin üstünde binlerce yıldız gibi
nur salkımları parlıyor sanki

...


içimde ağlayan Leylâ’ya
bir nebze teselli mi bu ses

ki her seher
bir kitâbe okur gibi baş ucumda
der ki

der ki
"-ferah tut gönlünü
Mecnun’da sen gibi kıvranır bu demler
ve senden perişandır hali"

"-sil gözyaşlarını ve âh etme sakın
unut ardına bakmadan gittiğini"

"-çöl dediğin gönülde yer mi var gizlenecek
bırak sildiğini sansın kendince
kızgın kumlardaki izlerini"

"-bırak kaybolsun fırtınasında
kumların kamçısından bilsin avunsun
gözlerini yaşartan kederi"

"-zul gelse
zelil bilse de dönmekliğini
gün gelecek
asi ayakları dinlemeyecek firari yüreğini"

"-sen bilmezsin
ferah tut gönlünü
Mecnun’da sen gibi kıvranır bu demler
ve senden perişandır hali"


ceyda görk
30 eylül 2009