"kor alevler yanarken öptüğün dudaklar
şimdi aşkın küllerine ağıtlar savurmakta"….

ey sevgili

ölü bir aşkın toprağına gömsem yalnızlığımı
dalsam derinlerine
avuç avuç toprağını koklasam
uzanıp alsam başımın üzerinde
çırpınıp duran
kanadı kırık kuşların çığlıklarını…

yağmur olup yağsam,
süzülsem gözlerine….


yeniden
bir tohum atsam,
bedenine
sürgüne gidermiydim hücrelerine…




koklarmıydı saçlarımı nefesin
gecenin aynasına bakmadan ay,
sevişmeden yıldızlar
dokunmadan dil dudağa
okşarmıydı ellerin
beyaz bir gülün çiğ tanesinde titremesin de…








ey sevgili

limandan uzağa düştü bütün gemiler
düşlerim/izsiz..

koynuma aldığım öksüz korkularımı bir bir
sarmaladım
derin kuyulara attım senden başka ne varsa ruhumda
...çıplağım..

ellerim mi kirlenmiş zaman tortusunda
Çizgiler mi eklenmiş alın yazıma
yol mu kısalmış
menzil mi yakın…?

s/en gerçeğimdin
gözlerimde gördüğüm
Şimdi adın içimde ki en kördüğüm...
el izlerimizden
anılara
dökülen zamandı yaprak yaprak
sürüklenen hayat peşinden, sebil ziyan…

soluduğum
yokluğunda
Ölümdür…
ve…
biraz daha nefes/sen/sizliktir
ç/ektiğim…

YILDIZ