...-Sözlerimin bittiği yerdeyim.
Suskun, sakin.
Konuşmaya ne derman kaldı,
Nede konuşacak bir şey.
Dinlerken sözlerini,hakaretlerini.
Nasıl söylersin seni sevdiğim yalandı,
Dolandı diye.
Kalakaldım donuk,sessiz.
Buz kestim.
Ne hevesle koşmuştum yollarına.
Çantamda,yolda yürürken vitrinde gördüğüm hediyen,
Parmağımda taktığın yalandan yüzük.
Sen hayattın,herşeydin bende.
Seninle olduğum her geçen gün,
Huzura ulaşan merdivenleri tek tek çıkıyordum.
O kadar çok zaman boşa gitmiş ki,
Şimdi yalandan kurduğun mutluluğun zirvesindeyim.
Uçurumlar var önümde.
Son sözünde, ittirdin beni derin bir boşluğa.
Kanatsız bir şekilde,
Düşüyorum yavaş yavaş.
Yalnızlığım da üşüyorum.
Gün güneş doğmuyor.
Duvarlar üstüme geliyor.
Kaçtıkça senden,
Sana koşuyorum.
Fakat geriye dönüp bakığımda aynı yerdeyim.
Gittiğim kadar geri dönüyorum.