4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1048
Okunma
İş için Ankaradan İstanbula gidiyorum... Otoyolda... Telefonum çalıyor... açıyorum... ve her zaman benim ona yaptığımı bu defa o bana yapıyor... "ilk benimle paylaşıyor"... Kanser mi? o da neymiş... telefonu kapatıyorum... ve yaşlar başlıyor gözlerimde.. hiç bir "yar" dediğime akmadığı gibi akıyor... iyiki de akıyor... ve telefonuma birşeyler yazıyorum... işte o şeyler...
Var oluşumun nedeni
Gözlerimin bebeğisin
Aklımın mirası
Tutkumun beşiğisin…
Biliyordum yeneceğini,
Ve kir tutmayacağını tertemiz yüreğinin.
Kafkasların kızı,
Ahıskanın mert kadını.
Sevgim seninle sonsuza kadar
Hayatımın kadını…
Ve inan bana canım annem,
Etmez bir damla sütünün hakkı,
Dünyanın tüm elmasları!
2,5,2009 16:33
TEM ANADOLU OTOYOLU
5.0
100% (1)