Bu yürümediğin caddeleri
Ayağına değmemiş taşı toprağı,
Hiç sevmiyorum ki!
Bu sokak lambalarına,
Şu heves dolu otobüslere,
Zamanla diyorum ısınırım;
Isınırım BELKİ!


Bu şehrin içli sarhoşları yok..
Varsa yoksa gecelerde düdük sesleri.
Ve görsen insanları nasıl çekilmez,
Günün birinde tahammülüm artar,
Katlanırım BELKİ!


Hep suskun hep kahırlı bu şehir..
Acı muhtaçlıktan öte nedir ki?
Daha 10 km. yazarken taşlar,
İçinizde garip bir sızı başlar.
Ve renksizce gözönüne serilir,
Alışırım diyorum hani gün gelir,
Alışırım BELKİ!


Denizi de yok bu şehrin üstelik,
Sensizliğimi anımsatır geceleri..
Yumak gibi dolaşık çaresizliğimi,
Gün gelir de bir tanem;
Çözerim BELKİ!


Sevmiyorum dedim ya bu şehri,
Ama sen gelirsen beldeme;
Alırsan ellerine ellerimi,
Değerse taşına toprağına ayağın..
Sevebilirim BELKİ!


................1977 KONYA...


........ESRA DEREL.......