YARA

Hatıradır sol kolumdaki yanık
Çocukluk günlerim buna tanık
Şimdi cezaevinde bir sanık
Ben ateşi o günlerden almışım gardaş

Çocukluğumdan armağandır yanık
Ateşin acısından habersiz anlar
Kolumu yakarken yaşadığım anlar
Hayatta ilk yanışımdır o anlar

Okşadı gözümü ben çocukken
Ateşin alev alev yanan közü
Doğdum doğalı bilmem ki neden
Neye el uzattıysam o yaktı beni gardaş

Ben ateşten korkmadım,yanana kadar
Ben acı bilmedim,doyana kadar
Ancak ne zamanki yandım
Ateşle oynamaktan kaçtım gardaş

Kolumu yakarken tanıdım ateşi
Yere düşerken öğrendim güreşi
İflas edince görmedim güneşi
Düşünce kalkması zor be gardaş

Rahmetli anamı unutmam
Ailemi ateşe atamam
Ben ateşten dersimi aldım
Dünyaya hava atmam gardaş

Yaram derin,dokunma gardaş
Yanık kremim sende değil
Kaoslarıma gülmek çare değil
Yaramı açma,dokunma gardaş