4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1366
Okunma
Güneşimi kaybettim,
Karanlıktır şehrim.
Arada sırada gülümserim
Ay ışığıdır yüzüme vuran.
Karınca doğuran toprak
Işık yansır mı dağlardan?
Katır katır kervanlar düşer yola
Susuzluğum
Durgunluğum
Şavkır mı baktığınız su da.
Bir kadınlar bilir
Kıvranmayı gecenin koynunda
Bir de ulu ağaç
Çınarın gölgesi altında.
Mahzun bir akşamüstüdür kadın
Şalında zaman oyalanır.
Şamdanlara gebedir
Kirpikleri altında bekleyenlerin.
Kanadı kırık rüzgârım
Seher yelinden medet umarım.
Dokunmayın,
İncitmeyin
Güneşimi kaybettim
Sırtımda ondandır dünyaca
Birikmiş kederim.
Cevap Yaz