Ayazda
bir çöl yorgunu
ayağı kırık
ak topuklu küheylan
zakkum çiçeği gül pembe
ter kokan nasırlı ellerde
düşlerle büyür çocuksu
pusuda bekliyor çıngıraklı yılan

Özlenen
vahalarda
birdamla su
ceylanın düşünde
ak topuklu bir bengisu


Dertli
kederli
ve hüzün dolu
anamın yüklü ağıtında
gel gör ki "yer demir, gök bakır"
nevruzda gül yanaklı çocuklar


Aha
Tokat
aha Ağrı
aha Diyarbakır


Yarimin
gözleri ela
yalan söylemiyor papatyanın dili
bir inat uğruna Bağdat’ta, Basra’da bomba
neler oluyor şu güzelim dünyada
ortalık kan, barut, gözyaşı, Kerbela
yağmur değil, kurşun yağıyor üstümüze
nicedir Tanrı’m bela üstüne bela

Sözüm ona
bilgisayar çağındayız
sözde çağdaşız, medeniyiz
bir kısır döngüdür sürüp giden
tükendi insanlığın pili
bir bir dökülüyor,kirli çamaşırlar
gökkuşağında yorgun ve dingin
ah bir konuşabilse papatyanın dili
Papatyanın dili...

Abdülkadir Güler
10 Eylül 2003-Söke.
Yaz Güneşi Bengisu /Şiirler 2004.