biledikçe kanatlarımı zulm
imgeliyorum hayat imini
şeytan diyorum
altı üstü
iğdiş edilmiş duyusu
ölümden öteye tecrit
gamsız çöküntü

ayışı ruhun güneşe;
sopası var ki
her sarp
gül ile diken bitirir yamaçlarımızda

kanat izlerimi ezen güç
serçenin gövdesine antlı fırtına
soğuk şansın salınması ömür burçlarımda

mayın üzerinde seken adımlarım
bedene biçilen kara kılıf
kadere incinmelerim

açsaydı yapraklarımı güne kâbuslar
hülya sekerdi çiy damlalarımda

düştükçe iç derinlere
ruhuma dar geçit beden

açılan yara misali
Tanrıların hüznü giydirir mevsimi
şapka atar
kirpiklerimdeki hicranlı efekt

gözbebeklerimde ikamet eden bu yas
ki narin
kurbanlık düşlerin sessiz fırtınası
boğan hıçkırık
merhamet yumar
son meleğin kanatlarıyla saran har

ah yakan ateş
ayazında uzayan gölgeyim
karanlığın karanlığı da varmış

Hızır aşkına çağırmasa aralık
küskünlüğüm var kararsız aydınlıklara

bilinmezliklerin en derininde
dokunmayın koyu okyanusuma
söndürüp bakışlarımı
kayıp gülüşlerimi döküyorum
eylemsiz kirpiklerimden


Sude Nur haylazca