Dört duvara çivilenmiş yalnızlıklar
Kuş uçmaz, kervan geçmez
İçimi bunaltan suratsız renkler
Enkazlarda çırpınan ben
Dağınık hayatın toparlanmayan sancısı
Deli gönlüm unutmuş yarınları
Solar kırmızı giyinmiş beyaz güllerim ...


Uğrak vermez oldu postacılar
Mektuplarına el konulmuş derler
Gözlerim yollarda bekler
Manevi atmosferlerimi arar oldum buralarda
Garip çocuklar gibiyim sokaklarda
Kaybetmişim tebessümlerimi
Kapatıp gittim hatıra defterlerimi ...


Sahurlara bıraktım titremelerimi
Sonu gelmeyen gecelere gömüldüm
Ney sesi dinlemeye yeltensem
Mozart’ın sinirlerimi bozan bangırtısı
Kulaklarımın pasına paslar ekler
Meymenetsiz köpekler geceye havlar
Lahavle çekmesem, uçuk küfürler savuracağım !..



İnadına mıdır gurbetin kahırlarını yüklenmek
Boşuna çekilir yar’dan ayrı kalmalar
Kimseler anlamaz ne çektiğimi
Bilmiyorlar ki garibin gizliden öldüğünü
Öz yurdundan uzaklarda eridiğini
Hele bu bayramda da bir başına kaldığını
Yanarım bayramları bayram edemediğime sensiz ...


Zafer Direniş
...

19 eylül 2009 12.30 lahey