Can_
en mâhreminden başlar
tene işlenen matkap yarası
kör olmuş sevda kuyularında ihanet
temiz kalmaz bâkirinde piç sevdalar
içsel yanık bir ezgidir ah yaraları
gecenin tüllerinde gelgit sarmalar



Aşk_
şapka çıkartılası değil artık
peş peşe sarılmış yalan zinciri
karanlığa kilitli mâsum çeyizler
kirlenmemiş gelin kınaları apak
geceyi kanatan yetim arzular



Meşk_
içli nağmelerden dökülmüyor tele
kör bakıyor mâşuklar muratsız
sâzendeler süzülmüyor gökkûbbeden
nâif yürekler sarılmıyor sazın teline
abanmıyor eller içli şiirlere ruhsuz



Aşık_
işte yürek kavruğu
Ozanın tellerinde sevda

“seher vakti saçlarını tarama”
“eser rüzgar zülûfünden tel çalar”
“yanakların taze açmış gül gibi”
“arı konar yalağından bal çalar”
Aşık Ekber-i


16.09.2009

sevdayı hep nâif yüreklerde aradım bazen bir kumru kanadında bazen de
Ozan telinden ama hep ihanetin kapıları çarpıldı suratıma bâkir ahlarda