Bilmiyorum...
Ne hissediyorsun?

Adın adıma yakışıkken,
Kalbin kalbime yapışık mı?

Sende benim gibi yıldız kaymalarına
Kodladın mı adımın harflerini?

Eline geçen bütün papatyaları yolup
’Sevmiyor’ çıktığında küstün mü bütün çiçeklere?

Sevmediğin kahveyi bile
Sırf falda ne çıkacak telaşından,
Diktin mi kafana bir solukta?

Sigaraları aceleyle içine çekip
Acaba kaderimde misin sorusuna yanıtla
Baş harfimin çıkacağı umuduyla
Sağa sola salladın mı parmaklarının arasında?

Sırf dudaklarıma dokunuyor diye,
Nefret ettin mi çatal kaşıklardan?

Adımlarımı kucaklıyor diye,
Kıskandın mı evdeki halıları?

Somut şeylere aşık olmaktan,
Soyutladın mı kendini?

Tenini kucaklıyor diye şanslı bulduğun oldu mu,
Yatağı, yorganı?

Ve sen sevdin mi hiç bu kadar bir insanı?

Kıskandıracak kadar Yaradan’ı...?



Dip not: Ve aşk perde perde inerken gökyüzünden bir çiğ tanesi gibi üzerimize, her aşk bir diğerinden benzersiz olarak yaşanacaktır kalplerde... Sorular hep aynı surette, cevaplar değişken insan suretlerinde....



Elif SEZGİN