Bir sevdaya uyandım en oLmadık anda ...!
Ben henüz annesinin topukLu ayakkabıLarıyLa aynanın karşısına geçip büyüdüğünü hayaL eden küçük bir peri kızıyken..
SaLıncakLarda deLice saLLanmak isterken..
Gezmeye gittiğinde pamuk şekerLere hasretLe bakarken..
HaLa her gördüğümü isterken ,,
Ve istekLerim oLmayınca mızıkçıLık yapıp ağLarken..
MutLu oLmak için neden aramaz ,,
Sebepsiz yere güLücükLer saçarken etrafıma ...
Birden SEN Çıktın karşıma..
Henüz sadece düştüğüm için dizLerim kanarken ,,
Beni büyük bir kaLp kanamasının beklediğini nerden biLebiLirdim..
SenLeyken büyüdüm sanmıştım .. YanıLmışım !
Sana yetişmek için deLice koşsam da ,,
Çocuk adımLarım yetişememiş sana !
Hem suçsuz hem güçsüzdüm bu aşkta...
Bir kez aşka yenik düşen ben ,, bir kez daha düşmüştüm işte..
Oysa yaraLarım kapanmamıştı haLa..
Bir kaç hamLeyLe gizLemiş ,, yoksaymıştım ...
Yara bandımı buLdum sanmıştım ...
Bir kez daha kanamaz sanmıştım ...
IşıL ışıL parLarken güneşim ,, batmaz sanmıştım ...
Herşey yaLan bir tek düşLerim gerçek sanmıştım ...
Ama sadece Sanmışım ...
Ben... Bir kez daha YanıLmışım ... !!!
angeLgirL.. /16.o9.o9 - o6:4o/