Bir taze sabahın gül yüzlü perisidir o.
Dem dem talim edilen zarafet dersidir o.

İncecik camlar çınlar kaşığın fiskesiyle.
Coşar gönüller duyulan şıngırtı sesiyle.

Şeker naz eder biraz çözülür birden bire.
Kaybeder kendini çayın sıcak nefesiyle.

Bir cümbüş sanır bilmeyenler bu hengameyi.
Bilen tavşan kanını istemez başka meyi.

Ayrı bir asaleti olur çay meclisinin.
Demi aşinadır bize çayın yerlisinin.

Özen ile incelik ister demlik güzeli.
Gamzesi gönül çeler dudağı okşar eli.

Huruç ettiği yer Çin olsa da bir Rizeli.
Adını çay vermişler namı demlik güzeli.

Bir içen bir daha ister, çay adlı periyi.
Gönül çelen gamzesiyle o şuh sevgiliyi.

Her yudumu gam dağıtır huzur sunar bize.
Vatanı uzak doğu sevildiği yer Rize.

Etrafa ışık saçar su değince tenine.
Giren çıkmak istemez hiç çayın gülşenine.
Ankara,14.09.2009