Bir kadının ateşi deymeye görsün
Yüreğinin ucuna
Hayatın bozkırını yemyeşil vaha sanırsın
Kanat çırparsın ucunu göremediğin enginlere
Gizeminde sarhoş olursun hayalindeki derin maviliklerin
Uykuların çalınır keyifli serüvenlerin düşünde
Yıldızlara yol alırsın gök kuşağından köprülerle
Bir kadının ateşi deymeye görsün
Yüreğin konuşur
Gözlerinin içi güler onu anlatırken
Unutursun tüm eski alışkanlıklarını
Gel gitleri dokunmaz sana, katlanırsın nazlarına
Dört mevsim yaşatır bir günde’de
Sen hala bahardayım sanırsın..

Bir kadının ateşi deymeye görsün
Ayazda kalmış tenine
Erirsin erirsinde sığmazsın kendi bedenine
Teslim olsada bazen direnmek yerine
Akıl erdiremezsin zekasının rengine
Aşkla beslenir yüreği,sevgi arsızı olurlar
Günlerce kalabilmelisin gülünce gözlerin’de
Avuçlarını yakmalı dudağının ateşi
Alevi yüreğinde, dumanı tepesinde tütmeli sevdanın
Bir ayrıcalıktır belkide
Gerdanında’ki o küçücük ben
Dokunmalı, ona can katmalısın
Candan sevdiğine ağlar kadın
Gözlerinden akan tuzu tatmalısın
Hayatın hüzün yüzünde’dir bir yanı
Sevdimi deli sever, gerçek sever
Derin yaşar yüreğinde acıları
Dalında çiçek gibidir kadın
Yenilir gözlerine, yenilir sözlerine
Arı gibi dokunup kaçmamalısın..

Sığınma sakın pembesine beyazına yalanın
Kadın soğursa, kendi ateşinde yanarsın
Yükseklerde uçmaksa niyetin
Kanatların olmalı
Yoksa kirpiğinin telinde asılı kalırsın
Silmeye görsün seni yüreğinden
Tek tek budar kendi dallarını’da
Bir çiçek bile koklatmaz teninden...


Tufan Genç