43
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
4057
Okunma


dönüp durdukça
eteklerini savuran ıssızlığın
yüzüme vuran rüzgarında
üşüyor dudaklarım
bu ucube karalığın
yakalarını kaldırmış titreyen cılız avuntusuna
bakıp bakıp ağlıyor dualarım
sormayın
nedir bu direnişi azabımın
bilsem
yemin ederim
ardıma bakmadan yeniden doğacağım
kırık bir kalem yazmış beni
buruşturulup sokağa fırlatılan
ve yalnızca yağmurun okuduğu bir mektuptum belki de
ıslanıp silinmiş satırlarım
mürur-u zaman dedikleri bu olsa gerek
ben ona uğramıştım geçerken
sanırım hep onda kaldım
bir yağ kandili gibi mecalsiz ziyasıyla
üflesem sönecek gibi vazgeçmiş benden
ve benden azad’olan hatıraların
son basamağındayım
bir adım
sadece bir adım
cesaret
haydi
cesaret ey yürek
nedir bu mıhlanışın
hani sen yaşamaktan
hani sen sevdâdan korkmazdın
ceyda görk___12 eylül 2009