ellerim değildi ki salt
çok şey öksüz kaldı gidişinle çok
yaşanacaklara yeminlerimiz vardı ya hani?
unuttuğumuz...
hoyratça heba edip salıverdiğimiz gökkubbeye
belki takıldı bulutlara kimisi umarsız
belki de hala umuda uçmakta kimisi...
biz ki umutsuzlar filminin esas oğlan esas kızı!

çiçekler can
hani dalında tomurcukken henüz, en güzelinde mavilerin
leylaklar hani, yediverenler sarı pembe, gökkuşağınca
bir çift bebek bakışı hani, sevdamızın tanığı
minicik eller hani, yumuk yumuk umut saklayan ayalarında
onlar da boyun büktü gidişine biliyor musun?

gözlerim değildi ki salt
çok şey öksüz kaldı gidişinle çok
yarınlara sözlerimiz vardı ya hani?
tutamadığımız...
hoyratça heba edip salıverdiğimiz rüzgara
belki konakladı dağlara kimisi biçare
belki de yuvalandı ağaçlarda umuda kimisi
biz ki umarsızlar şarkısında son opera son senfoni!

çocuklar can
hani binlercesi aynı anda gülen gözbebeklerinde
oyunlar hani, saklambaç körebe birdir bir
bir bahçe hani, çitleri bile güneş rengi, tek basamak merdiveni
nohut oda bakla sofa hani, sevdamızı mahremleştiren duvarları
onlar da yaş döktü gidişine anlıyor musun?

umutlarım değildi ki salt
çok şey öksüz kaldı gidişinle çok
tarihe kazınacak hani, adı sevda olan?
yazamadığımız...
hoyratça heba edip salıverdiğimiz zamana
belki geçmişe karıştı kimisi ebedi
belki de geleceğe uçmakta hala umutla kimisi
biz ki çaresizler tablosunun son fırça son imgesi!

özlemler can
hani birine bin katıp esrikleştiğimiz
beklemek, düşlemek, kavuşmak hani
bir vuslat ki dünyayı durduran, tüketen sözleri dillerde
mutluluk hani, huzur, adını koyamadığımız ne varsa hani
onlarda yıkıldı gidişinle görüyor musun?

sen şimdi hangi yeni düşlere gebe kalmaktasın kim bilir?
belki de ağlamaktasın gizli gizli, kayanlara avuçlarından
oynarken bile aymazı meçhul mekanında

ve ben oynarken aldırmazı çıkmaz sokağımda
zirvesine bir soluk boyu yaklaşmışım deliliğin
kahkahalar atıyorum hayatın son zaferine duyuyor musun !