Gittiğin günden sonra...İşte o günden sonra başladı kırılmışlığım,dalgınlığım,yorgunluğum...Çünkü ben hep sendeyim,senin derdindeyim ey sevgili...İnsan psikolojik bir varlık...ayrılıklar çok üzüyor insan yüreğini...naparsınız ki,ayrılık sevdaya dahil...

ve çok da alıngan ve kıskançtır sevdalar...çekemez,sevdiğinin başkasına aitliğini...kim...kimlere aitsin diye diye kemirir içini bu düşünce ve hasretler...hertürlü düşünce,yer, bitirir seveni...ama,sevilen artık yad ellerdedir...bu bilinmişliklere rağmen,vefalı sevdalılar,hep aynı endişe ve hasretle yanmaktadır hala...

sevilenin aşk dolu bakışları,seveni görmemektedir şimdilerde...çünkü,sevgili,aşk ikliminin çok uzaklarına düşmüştür artık...ama,o yüreği öpülesi sevdalılar var ya...hala hasretle,sevdiğinin bakışlarında olmayı istemektedirler...ayrılığın,sevdaya dahil olduğunu bilseler de...

o kahrolası ayrılıklar var ya...ne yamandır ki,her gün,her dakika kurşuna dizilmeli,idam edilmelidir...tüm cephanemizi boşaltsak da ayrılıklara,gidenler dönmeyeceklerdir...çünkü hasret ve ayrılık sevdaya dahildi her zaman...

Dünyanın tüm yangınları sığar mı bir yüreğe...sığar ki hem de ne sığar...ne hekim,ne saraylar,ne tüm maddi güzellikler,nedense savda yangınları karşısında el pençede durmaya mahkumdur,ta ezelden veri...bir selam,bir gülüş,bir buse yeter de artar sevda yangınlarına su yerine...ne hasretlere...ne sevdalara..ne çaresizliklere kıyam durmak için dayanır yürekler...ve "gel gör aşk beni neyledi"demeye avaz mı bırakır sevda sancısı yüreklerde...koca imparatorluğun padişahı bile,bir esmerin karşısında biçare kalmıştır da,dizelere dökülüvermiştir bu sevda...

Ve,sevilenden sonra çekilmeyesidir yaşam artık...onunla yenilen kuru ekmekle yaşanası olan yaşam,o gittikten sonra çekilmez hale gelmiştir artık...ama,baktığımız heryerde onu görürüz...herşey,her anımız onun kokusunu tattırır bize...

tebriklerim,insana ve sevdaya dair olan ayrılıkların ve aşk acısının tasvirindeki ustalığınıza ve imgelerinizin ahengindeki içtenliğe ve güzellikleredir...selamlarımla...