1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
831
Okunma
Mevsimlerden kıştı,
Ama üşüyemiyordum,
Ta ki sen gidinceye kadar...
Sen gidince soğukların en serti vurdu yüzüme,
Cehennemin en sıcağı yaktı kavruk tenimi...
Bitmemiş bir şiirdik belki,
Ya da belki de hala kurtulamamıştık o aynadaki çocuktan,
Hani şu, beni prens, seni de prenses gösteren dev aynası...
Lolipoplu bir gençlik hayal ediyorduk,
Ve bütün çikolata fabrikları emrimize amade sanırdık...
Oysa değillerdi, ola ola sivilceli iki genç olabildik...
Ama pişman değilim, çünkü o zaman da yanımda sen vardın
Ve bitmemişti senle yaşanılan İstanbul hikayelerimiz...
Evvel zaman içinde bir İstanbul vardı içimizde,
Sen gidince o da bitti bizimle...
Atakan Akan
5.0
100% (1)
Cevap Yaz