Ey benim yüregimin, sessiz mavi isyani
Gökyüzünde aradim gözlerinin yüregimi yaralayan feryadini
Ne eyleyim, iki yesilden ibaret bahari
Ilkde olsa her baharin yokmu son olani


Gök kubbede düsecek degil ya basima,
Mavilerle bezenmis gözlerin tac olmus ruhuma
Yaniyor özleminle suladigim hasretin gönlümde
sen hala, sen hala...



Mevsimin getirdiği baharlar bir süre sonra yerini hazana bırakır,ve mevsimlerin dönüşümü ile gelir gider.peki ya.sevdaların gönüllere getirdiği bahar?işte o bahar iki yürek bir olduktan sonra yıllar geçsede,yaşlar kemale ersede hiç yeşilini kaybetmez.sevgili şairem.dizelerinizde size gelen bahar hala yeşillikler içinde ama karşı tarafa hazan gelmiş gibi.ya unutmak zorunda kalmış,yada unutturulmak?gözlerindeki mavilikleri eğer candan görse idi o mavinin ne kadar derin olduğunu görürdü.işte hayat bu sevgiler ne yazık ki geldiği gibi kalmıyor.bir süre sonra bir tarafın bir sebeb yaratarak ortadan yok olması ile yerini böyle hüzün dolu,özlem dolu,sitem dolu dizelere bırakıyor.ardında gerçekten seven unutamayan sızım,sızım sızlayan bir yürek bırakıyor.oysa sevgi kolay bulunur bir değer değil,bulan bu değeri bilmiyor,bulamayan ömrünce arıyor ve o sevginin özlemi ile yaşıyor.seni tanıdım çok yürekli mert bir insansın seni kaybeden yansın.kimbilir belki oda acılar içindedir ve çaresizdir,ben yinede bir sevdaya yol alırken insanların önce kendini ve konumunu gözden geçirmesi gerektiğine inanıyorum,bu sevdanın yarını varmı,acısı varmı,vuslatı varmı diye düşünmesi gerekiyor.yürek acısı başka bir acıya benzemiyor çünkü.kim olursa olsun bir kalbi yakmaya,gözde yaş bırakmaya hakkı yok!SEN HALA SEN..Demekle sevgini yüceliğini vurguluyorsun da acaba o buna layık mı?çok güzel dizelerdi hüzünlenerek okudum.yüreğine duygularına sağlık cnm.inş.bu hasretin sonu mutluluk olur.selam sevgimle...