MAHMUDE OTU

bana, yani bu soluk benizli
bu, mahşer yürekli adama
çok, ama çok benzeyen bir çiçek var
adı, Mahmude Otu...
ben, bir cehennem yalnızlığına sürgün olurum
terk eder beni yaranım, dostum ve ağlar Mahya...
temmuz-ağustos sonlarında:
Mahmude Otu biter avuçlarımda...


bana, yani bu kambur zavallıya,
bu ayarı bozulmuş, kadrana,
bu ateşten halkaya...
çok, ama çok benzeyen bir çiçek var
adı, Mahmude Otu...
ben, kovulurum cennetten, âsi olurum
cehennem almaz beni, tenime kâfir olurum
fikrimin kapkara boşluğunda:
Mahmude Otu biter avuçlarımda...

bana, yani bu âb’dan çıkmış nâr’a
kör kuyuya mülteci Yusuf’a
bu, kan saçan mahkuma...
çok, ama çok benzeyen bir çiçek var
adı, Mahmude Otu...
ben gül olurum,
an gelir, güle hâr, bülbüle ağyâr olurum
boşluğa değer,
devrilir, ipince huzur olurum.
ayrılık ve ölümün vuslatında:
Mahmude Otu biter avuçlarımda...


(MAHYA)