4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1076
Okunma
Üstat şiirlerinden ezberleseydim aşkı
Duayen dizeleri çiselerdim saçlarına
Benzerdi aşkım başkalarının aşklarına
Oysa ben
Kendi acemi şiirlerimle
Ay ışığı toparlar
Ayak parmaklarına akıtırım gece mavisini
Bülbülün cüssesinden taşan gül sevdasını
Nefesime doldurur
İklimsiz ormanların
Ahlat tohumlarında çığlık olurum.
Zambak beyazının kana kana içtiği
Çağlayan billurdan sıçrayan kristallerle kırarken güneşin yedi rengini
Gökkuşağı doğururum gözlerine
Ben ışıksız hücremde gördüğün o küçüğünüm
Sıkı sıkı kapanmış dudaklarımda
Öpmelere ölüm
Seni sadece kendi şiirlerimle
Kendime götürüm.
Tamay Önal Polat
5.0
100% (3)