10
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1318
Okunma
Ve ülkemde
sisler içinde
Soluk bir sabah aydınlığında
Işık hüzmesine uzanan böcekler gibi
el uzatıyorum barışa.
Esirgeniyor yine benden
O eksiksiz
o yasaksız
o dikenli tellerle çevrilmeyen ülkem
Yaşlılar karar verince savaşa
Kurumaya yüz tutmuş dal gibi gençlik
atıldıkça ateşe
ölüler yeniden yaprak olup göğeriyor içimde.
Yaşadıkça soğuyor
soğudukça acıyor içimdeki yara
umudumu erteleyemem başka bahara
ömrümü habire boşa tüketiyorum
Gece ile gündüzün eşitlendiği zamanlarda
toprağa düşünce kan yerine
bir damla yağmur
kanatlanıp uçuyorum...
İçime çektikçe sevgiyi çoğaldım
çünkü meczuptu aşkım
İç çek ey ülkem...!
İç çek ey dünyam....!
İç çek ey insanlık....!
sizin için
Yüreğimi cellatlara rehin bıraktım
16.07.2009-Çandarlı
5.0
100% (5)
Cevap Yaz