silahlar patlıyordu küçücük yüregimde
adını bilmedigim masallar söyleniyordu sokaklarda
herkes saklambaç mı oynuyordu ki
hiç kimseler yoktu etrafta
annemi aradı gözlerim o baktıgım yolun sonundA
yere yatmış gözleri açık yıldızlara gülümsüyordu
fısıldayarak anne dedim duymadı
yoksa oda mı uykuya daldı
top oynadıgımız bahçede beni
kovalayan biri olmadı
sahi arkadaşlarım nerdey di
her neredeydi
sobelenselerde bitseydi bu sessizlik
hem bu üzerime bulaşan kırmızı renkli şey de nedir
ya çıkmaz sa üstümden
en sevdigim gömlegim bu oysa
ya annem bana kızarsa
annem hala uyanmadı da

babamın tahtadan yaptıgı herkül kılıcım
nerdeydi
allahım ne oldu bi anda bize
sevdigim agaç bile
bize kızıp kırmış dallarını
muhabbet kuşum bile artık
ciklemiyor
oda yerde öylece yatıyor
bide karşımda duran bu dev misali
çok istedigimde bi türlü elde edemedigim
oyuncak tank kimin
yerlerde bis sürü oyuncak tabancalar
bunların sahibi varmı dır acaba
babamda yok ortalıklarda
nereye gittiler ki
ne oldu bize
ben annemi özledim
oyuncakta istemiyorum
tankta tabancada
nerde agacım nerde annem hani babam
nerde en sevdigim arkadaşlarım
bu dev adamlarda kim niye
bizim eve taş atıyorlar
biri babamın en sevdigi çakmagınıda
almış oysa
babamın arkadaşlarımı acaba
ne kadarda çoklarmış
ben anladım galiba
burda askercilik oynuyorlar..?