Zehra’nın dünyasından dünyaya…

Benim adım Zehra..
Öyle büyük hayaller kuramam ben,
Bütün dünyam küçük bir köy
Ve ufkumda görmüş olduğum gökyüzü
Öyle büyük dertlerimde yok sizler gibi,
Ne ileriye dönük bir plan;
ne gelecek adına bir kaygı taşımaktayım…
nede sizin fikirlerinizi anlayacak yaştayım…

Adım Zehra…
Üç kardeşin en büyüğüyüm ben..
Öyle büyük düşlerim yok benim,
Küçük bir gönle sığar bütün hayal ettiklerim..

Babam inşaat işçisiydi,
annem ondan on yaş küçük ev hanımı..
Ondördünde ben doğmuşum gizleyerek yaşını…
En büyük heyecanım bir çift lastik ayakkabı
Çeşit çeşit renkleri olur ;sarısı ve turkuazı..
Bilirim ,dinlemek beni mutlu ettiği kadar etmez sizleri
Ne söylesem ne anlatsam nafile ,kalmaz izleri..

Adım Zehra…
Sekiz yaşındayım
Ben ablayım ,kocaman bir yüreğim,
Alışığım,
Boyumdan büyük yükleri taşırım.
Beni mutlu etmek için,çok büyük hediyelere yok gerek
Yeter bana gönülden gelen bir gülümsemek..

Sanmayın ki farkında değilim hiçbir şeyin;
Çok şey anlarım hayattan
gözlerime bakın bir hele gelin..
Görürüm sizin göremediklerinizi..
Duyarım duyamadıklarınızı
Anlarım ben farkında olamadıklarınızı..


Bizim öyle büyük penceremiz var ki evimizde;
Görebiliyorum ordan dünyanın tüm renklerini,
Yeşili, maviyi ,kahverengini..
Kulaklarım var kocaman ve duyuyorum onca gürültüye inat insanlığın
Dertlerini..


Benim adım Zehra..
Ve ben küçük anneyim
Kardeşlerime bakıyorum annem olmadığı zamanlar
Hem biz konuşmadan anlaşıyoruz kardeşlerimle,
Ama ağlıyoruz çoğu zaman.
Nedendir bilmem bu hüznümüz?

Ben ,bütün çocuklara ağlıyorum;
Onlar karınlarının aç oluşuna!
Ben diyorum ,kardeşim bencillik yapma ..
Onlar diyorki biz çok açız abla…
ilk kardeşlerime ağlıyorum, sonra tüm yetimlere..
Ve korksun gönlümüzden
sığdıramayanlar bizi bu aleme..

Bazen kapıyı kilitliyor annem üstümüzden,
Dışarı çıkarız diye.. korkuyor belki
Haklı kendince ,ama bizim köyümüzün korkulacak yeri yok ki!!
Babamı son görüşümde ben daha küçüktüm
Ama hatırlıyorum yüzünü..
görmeden hissedebiliyorum kokusunu..

Geçen gün en sevdiğim rengi sordu tanımadığım biri..!!
Sıkıldım mana veremedim
Cevap vermek istemedim..
Benim daha mühim dertlerim var dedim,,
hem neden bunları anlatmaya zorluyorsunuz ki beni??
Konuşturuyorlar hep onuda anlamam ne zamandır beri..
Bütün dünya bana bakıyor.
Bütün insanlık bana acıyor ,
Ama kımıldamıyor tek bir tüyleri..

Sıkıldım artık sizden , acımanızdan,üzülmenizden
İnanmıyorum artık size
Kendinizi
Tatmin etmeyin boşuna benim masum benliğimle…
Artık çok iyi tanıyorum sizi;
Beni görünce şaha kalkar derinlerdeki hissiniz ,dindarlığınız
Ama lafta kalır nedense bütün anlayışınız ve insanlığınız..

Üzülmeyin artık bana..
Ben Rabbimi biliyorum ve ondan istiyorum
İstenecek ne varsa…
İhtiyaç hissetmyorum sizin küçük ruhlarınıza..
Siz oturun kendinize acıyın
Ve kendi vijdanınızda kendinizi aklayın..

Benim adım Zehra…
Ben Anadolunun küçük bir köyünde..
Filistin in sokağı andıran harabesinde
Hindistanda ,Afganistan da
Daha dünyanın kim bilir neresinde,
binlerce yetim arasında;
Ben sıkıntıyım
Ben çileyim
Ben ablayım
Anneyimmm
Rabbimin kapısında küçücük bir meleğim..
İhtiyacım yok sizin acıyan bakışlarınıza..

Benim üzerimden demogoji yapmayın,
Benim davam ile vijdan rahatlatmayın,
Önce bakın kendinize
Düşünsenize bir kere..
Yapsanız üstünüze düşenleri
Yer kalırmı bunca şerefsizlere??

Önce silkinp Allah için bakın bir kendinize
Düşünün bir kere..
Etrafı eleştirmek yerine ;
set çeksenize nefislerinize
Ondan sonra gelip öğüt versenize insanlara ve bize…

Benim adım Zehra..
Ben küçük mücahide..
Kırılmayın bana ve söylediklerime,,
Uğradığımız zulüm ve haksızlıkları sebep gösterebilirim size..
çoğu şeyi hissediyorum ,
üzülüyorum Müslüman olarak kendimize…

Benim adım Zehra..
Ve söz veriyorum size:
Bütün insanlık anlayın artık beni:
Duyun sesimi…
Zarar vermeyin bize ,
Rabbim gazabıyla çökerse üstünüze:
Pişmanlığınızda fayda vermez ,O gün;
üzgünlüğünüzde…

Adım Zehra..
Söylenmesi gereken daha çok şey var ama;
…………………..